Κωνσταντίνος Μάρκελλος
ΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΝΟΥΚΛΑ | Dancing Plague
ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ Στο Σύγχρονο Θέατρο
«...Μια απολύτως ξεχωριστή στιγμή του νεανικού μας θεάτρου…
Κάτι αληθινά σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα…» Γρηγόρης Ιωαννίδης, Η Εφημερίδα των Συντακτών
Μετά τη μεγάλη ανταπόκριση του κοινού και τις διθυραμβικές κριτικές, οι παραστάσεις του έργου «Χορευτική Πανούκλα» του Κωνσταντίνου Μάρκελλου παρατείνονται για τον μήνα Δεκέμβριο, στο Σύγχρονο Θέατρο στο Γκάζι.
Η εκρηκτική παράσταση που εντυπωσίασε με το καυστικό της χιούμορ, τον κεφάτο ρυθμό και την ανατρεπτική της διάθεση, «ανεβάζει» ένα πρωτότυπο ελληνικό θεατρικό έργο στην σκηνή υιοθετώντας την δημοφιλή φόρμα κι αισθητική του Σύγχρονου Μουσικού Θεάτρου. Συνδυάζοντας τον κωμικό Λόγο, την αισθαντική Ζωντανή Μουσική και το σατιρικό Τραγούδι, καυτηριάζει με πνευματώδες χιούμορ και γενναίο αυτοσαρκασμό τις παθογένειες της κοινωνίας για να αναδειχθεί στην μεγάλη θεατρική έκπληξη της σαιζόν!
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Μάρκελλος, μετά την -βασισμένη σε αληθινή ιστορία- «Απαγωγή της Τασούλας» (Υποψηφιότητα Βραβείου “Μελίνα Μερκούρη 2020” για την Ελένη Στεργίου), στήνει μια εκρηκτική παράσταση με Μπρεχτικές αναφορές, καταιγιστικούς ρυθμούς και ειρωνική-υπαινικτική γλώσσα που -με αφορμή ένα από τα μεγάλα άλυτα μυστήρια της Ιστορίας, την μεσαιωνική Χορευτική Πανούκλα του Στρασβούργου του 1518- καυτηριάζει αλληγορικά τα κακώς κείμενα του σήμερα. Με ένα καλοκουρδισμένο ensemble ηθοποιών που, με διάθεση ανατροπής της “θεατρικής ψευδαίσθησης”, εναλλάσσουν ρόλους, προζάρουν, παίζουν μουσικά όργανα και τραγουδούν ζωντανά επί σκηνής, συνθέτοντας σπαρταριστά επεισόδια.
Το δεύτερο θεατρικό έργο του Κωνσταντίνου Μάρκελλου ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του συγγραφέα και πρωτότυπη μουσική του Λευτέρη Βενιάδη. Το έργο -με επιτηδευμένη αφέλεια- μιλάει για τα όρια και τις ανεπάρκειες της ανθρώπινης φύσης, τον φόβο του Θανάτου, την αναπόφευκτη φθορά σωμάτων και ιδεολογιών, την ενστικτώδη αντίδραση του ανθρώπου στην καταπίεση, στην χειραγώγηση και στην ανέχεια, φωτίζοντας την σύγκρουση ανάμεσα στην επιθυμία της ελευθερίας και στην αναγκαιότητα του “συνανήκειν”.