Στο πρωτότυπο κείμενο της παράστασης απεικονίζεται ένας δυστοπικός κόσμος, στον οποίο κυριαρχεί ένα καθεστώς δογματισμού και κοινωνικής καταπίεσης.   

Η σύγχρονη, αυτή, ανάγνωση, εμβαθύνει σε ζητήματα ψυχικής και κοινωνικής απομόνωσης και προσεγγίζει τον μύθο του Προμηθέα μέσα στα όρια μιας αυταρχικής φυλακής υψίστης ασφαλείας, όπου ξεδιπλώνεται ένα σκοτεινό χρονικό μια σειράς ανακρίσεων.  

Στην καρδιά του έργου βρίσκονται οι αμείλικτες επισκέψεις των εκπροσώπων του καθεστώτος στον κρατούμενο Προμηθέα, συνθέτοντας μια στοιχειωμένη καταβύθιση σε μια εποχή που δεσπόζουν απολυταρχικές πρακτικές και αντιλήψεις.

Στην παράσταση ενσωματώνονται, επίσης, στίχοι του ράπερ Άγνωστος Χειμώνας, ο οποίος είναι γνωστός για το αντιδογματικό του ύφος και το κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο των τραγουδιών του. Αυτές  οι λυρικές συνεισφορές, σε συνδυασμό με τον κορμό ενός νέου  κειμένου, αποτελούν τον πυρήνα γύρω από τον οποίο αναπτύσσεται μια  σκηνική αλληγορία με όχημα τη μουσικότητα του λόγου, τις ψυχολογικές σημάνσεις και τη σκηνική χρήση της μάσκας, συμβάλλοντας έτσι στην δημιουργία ενός πολυδιάστατου παραστασιακού γεγονότος.