Ο Φλοριάν Ζελέρ έγραψε το έργο το 2012, το οποίο απέσπασε βραβεία και διθυραμβικές κριτικές σε Παρίσι, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες όπως εν γένει όπου και αν ανέβηκε. 

Ο Πατέρας μεταφέρθηκε με τρόπο υποδειγματικό και στη μεγάλη οθόνη το 2020, σε σενάριο και σκηνοθεσία του ίδιου του Ζελέρ, με πρωταγωνιστή τον Άντονυ Χόπκινς, που απέσπασε Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του, ενώ η ίδια η ταινία είχε έξι υποψηφιότητες

*Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Τα μειωμένα εισιτήρια διατίθενται μόνο στο ταμείο του θεάτρου, τηλεφωνικές κρατήσεις στο 2103464380

Κριτικές

Μην φανταστεί ωστόσο κανείς πως έχουμε να κάνουμε με ένα απλουστευτικά δακρύβρεχτο έργο που πραγματεύεται ένα θέμα υγείας μη αναστρέψιμο βάσει του οποίου χτίζεται ολόκληρη η πλοκή. Είναι κάτι πολυδιάστατο, ευρύ, σύνθετο και διεισδυτικό. Και σίγουρα μέσα από το βίωμα της θέασης αυτής της παράστασης, συμπεραίνει κανείς πως είναι προτιμότερο να έχει κάποιον να νοιάζεται ειλικρινά και ας πληγωθεί στο τέλος παρά το αντίθετο...

Theatrikesapopseis_Μαρίνα Αποστόλου

Έχοντας στο μυαλό μου την ομώνυμη ταινία με την μεγαλειώδη ερμηνεία του υπέροχου Άντονι Χόπκινς δεν περίμενα ότι θα κατάφερνε να με συγκλονίσει τόσο πολύ αυτή η εξαιρετική παράσταση με τις τόσο αληθοφανείς και εξαιρετικές ερμηνείες όλων των συντελεστών. Η άψογη σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη καθηλώνει.

Πόπη Βογιατζή

Με χιούμορ και ευαισθησία το έργο βάζει τον θεατή μέσα στο μυαλό του Αντρέ μέσα από ένα πρωτότυπο συγγραφικό εύρημα, ώστε να δει τις καταστάσεις μέσα από τα δικά του μάτια.

Athinorama

Για την παράσταση του έργου του Φλοριάν Ζελέρ " Ο Πατέρας" που έχει ανέβει στο Σύγχρονο Θέατρο της οδού Ευμολπιδών 45 στο Γκάζι, με την απόλυτα καθοριστική σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη που όπως πάντα ( έτσι και εδώ) έχει την ευριματική δυναμική,  του να "βλέπει" πίσω από το γραπτό κείμενο, την ουσία του και να φέρνει στο φως της σκηνής εκείνα που βρίσκονται πίσω από τις λέξεις. Η διεισδυτική της σκηνοθετική ματιά, αποκαλύπτει και δεν " κουκουλώνει" με προφάσεις ή προσχήματα ή θεατρικά τεχνάσματα την αληθινή υπόσταση του έργου και προσφέρει στον θεατή την ουσία του, τους χυμούς του, την ωμή, αρκετές φορές, όσο και τραγική η κωμική πραγματικότητα του και ύπαρξη του.

Γιάννης Γαβρίλης

Η πρόθεση του Zeller ενισχυμένη από την Ελένη Σκότη, είναι να χρησιμοποιήσει τους θεατρικούς μηχανισμούς για να παρουσιάσει το έργο από την υγρή, ασταθή οπτική γωνία του Αντρέ. Οι σκηνές δεν ρέουν, σπάνε, διαστέλλονται ή επαναλαμβάνονται. Οι σκηνές, τα έπιπλα, οι τοίχοι, οι μέρες, τα φώτα, το περιβάλλον και τα πρόσωπα, οι ρόλοι, όλα καταρρέουν και χάνονται, αποσυντίθενται, σαν φύλλα που πέφτουν από ένα μεγάλο δένδρο, όλα λιγοστεύουν και μένουν μόνο αλλοιωμένες μνήμες κι αισθήματα που ανασύρονται άκαιρα και εικόνες περασμένες και μένει σαν απόσταγμα μια νοσταλγία και μια επιστροφή στην αρχή. Μια εκμηδένιση.

Αλέξης Κανατάς

Ο Πατέρας στο Σύγχρονο Θέατρο.Η Ελένη Σκότη επιστρέψε στο Σύγχρονο Θέατρο με το δημοφιλές έργο του Φλοριάν Ζελέρ «O Πατέρας». Ο Περικλής Μουστάκης και η Ιωάννα Παππά πρωταγωνιστουν στο έργο του Γάλλου συγγραφέα με τέσσερις αξιόλογους ηθοποιούς τον Αλέξανδρο Κωχ, τη Λίλη Τσεσματζόγλου, τον Κωνσταντίνο Σειραδάκη, και την Καλλιόπη Παναγιωτίδου.

On the stage

Συγκλονιστικη η μεταφορά της ταινίας Ο Πατέρας επί σκηνής σε σκηνοθεσία της αναγνωρισμένης Ελένης Σκοτη! Η σκηνοθέτρια μας έχει συνηθίσει στις εξαιρετικες δουλειες άλλωστε! Μην τη χάσετε με τίποτα!

Δήμητρα Τσιαούση

Η Ελένη Σκότη διάβασε το έργο με πραγματική οξυδέρκεια και αντίστοιχη ευαισθησία, τόνισε τις ισορροπίες και τις συναισθηματικές μεταβολές του, ανέδειξε το χιούμορ του και δεν επιχείρησε στιγμή να εκβιάσει το συναίσθημα. Η σκηνοθεσία της είναι "αόρατη" και γι’ αυτό τόσο σημαντική. Κατεξοχήν σκηνοθέτρια που εστιάζει στη δουλειά με τους ηθοποιούς, τους έδωσε το πεδίο για μετρημένες και βαθιά συγκινητικές ερμηνείες. 

ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ

Η Ελένη Σκότη, πατώντας στη στέρεα μετάφραση του Γιώργου Χατζηνικολάου, ενορχηστρώνει μία τρικυμία του μυαλού, κρατώντας με αυτοπεποίθηση και ακρίβεια το χαλινάρι. Τίποτα δεν ξεφεύγει στο εύκολο, το σχηματικό, το μελό. Λειτουργεί σαν ένας ρεαλιστικός δείκτης για να αντιληφθούμε τι πραγματικά έχει συμβεί. Αρωγοί της τα ατμοσφαιρικά φώτα του Αντώνη Παναγιωτόπουλου, τα κοστούμια της Μαρίας Αναματερού και η ενδεικτική μουσική του Σταύρου Γασπαράτου.

Only theater

Μια παράσταση με βαθύτερο νόημα, συγκινησιακά φορτισμένη που φθάνει να «αγγίξει»  ευαίσθητες χορδές και σκέψεις που όλοι μπορεί να κάνουμε για τους γονείς μας όσο εκείνοι μεγαλώνουν αλλά ακόμα και να κάνει πολλούς, όσους βιώνουν αντίστοιχες καταστάσεις , να ταυτιστούν. Ακόμα και στην περίπτωση που έχετε δει την κινηματογραφική μεταφορά του «Πατέρα» η παράσταση στο Σύγχρονο Θέατρο είναι μια μοναδική θεατρική εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε.

Αφροδίτη Γερονιμάκη, street radio

Χάρη στη άξια σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη και τις υπέροχες ερμηνείες, κοστούμια και σκηνικά όλα αναπαριστώνται καθηλωτικά, με ένα βάθος που αναμετριέται ισάξια εκείνο της ύπαρξης.Ο πατέρας όλο αναρωτιέται «Τι είναι όλα αυτά τα παράλογα;» και ταυτόχρονα απαντά «Θα το αντιληφθείς όταν θα έχεις τα χρόνια μου. Και ούτε που φαντάζεσαι πως περνούν τα γαμημένα.» Η μουσική του Σταύρου Γασπαράτου ταξιδεύει μαγικά τους ήρωες στις εναλλαγές,κορυφώσεις ή πτώσεις και η τελευταία σκηνή, ο μαύρος ήλιος έξω από το παράθυρο μας δίνει την προαναγγελία της έκλειψης του πατέρα, της μετατροπής του σε άστρο, της μετοίκησης, της ανάπαυσης του σε έναν άλλο γαλαξία πέρα μακριά. Της επέλευσης της κάθαρσης. Μια παράσταση που υπηρετεί, εξυμνεί πέρα για πέρα τον άνθρωπο, την ευάλωτη μα και σπουδαία ανθρώπινη συνθήκη.

Θέατρο.gr

Δύο σημαντικοί ηθοποιοί διαφορετικών γενεών, ο Περικλής Μουστάκης και η Ιωάννα Παππά, στους ρόλους πατέρα και κόρης, ερμηνεύουν ένα ψυχολογικό όσο και υπαρξιακό κείμενο που θέτει θεμελιώδεις προβληματισμούς για τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις.Η διανομή ολοκληρώνεται με τους αξιόλογους ηθοποιούς Αλέξανδρο Κωχ, Λίλη Τσεσματζόγλου, Κωνσταντίνο Σειραδάκη και Καλλιόπη Παναγιωτίδου.

Newsvolos

Τα μονοπάτια της σκέψης του βιώνουν μία θεατρική κορύφωση αντάξια του ταλέντου ενός ανθρώπου που δεν απαρνήθηκε ποτέ τις άρτιες υποκριτικές προτάσεις και ερμηνείες. 

madame figaro

Καταφέρνει ουσιαστικά να μας καθοδηγήσει στην πραγματικότητα όπως την εκλαμβάνεται ο Πατέρας. Καταλήγεις και ο ίδιος να μπερδεύεσαι και να βιώνεις -σε έναν βαθμό- την ίδια αγανάκτηση με τον πρωταγωνιστή: Πού βρισκόμαστε τώρα; Ποιο είναι αυτό το σπίτι; Τα πρόσωπα γιατί μοιάζουν διαφορετικά; Είναι πράγματι διαφορετικά; Ο Περικλής Μουστάκης και η Ιωάννα Παππά κινούνται στον χώρο άλλοτε απελπισμένοι, άλλοτε παραδομένοι σε μία νέα κατάσταση που, μοιραία, ξημερώνει. Στην εναλλαγή της πραγματικότητας συμβάλλουν οι ηθοποιοί Αλέξανδρος Κωχ, Λίλη Τσεσματζόγλου, Κωνσταντίνος Σειραδάκη και Καλλιόπη Παναγιωτίδου, που διαφυλάττουν με την παρουσία τους τις αναμνήσεις του Πατέρα.

art.harbour_Ελίζα Σουφλή

Ο «Πατέρας» στο Σύγχρονο Θέατρο είναι μια παράσταση που αξίζει να δει κανείς τόσο για το θέμα και την διαχειρίσή του, όσο και για τις ερμηνείες των ηθοποιών, του Αλέξανδρου Κωχ, της Λίλης Τσεσματζόγλου, του Κωνσταντίνου Σειραδάκη, της Καλλιόπης Παναγιωτίδου και βέβαια της Ιωάννας Παππά, που όσο μεγαλώνει τόσο καλύτερη ηθοποιός γίνεται. Η τελευταία πρότασή μου, φυσικά, ανήκει δικαιωματικά στον Περικλή Μουστάκη (που επιστρέφει ένα χαμένο εν πολλοίς χαρακτηριστικό στην συντεχνία των ηθοποιών, την πνευματικότητα) για την έξοχη, βαθιά συγκινητική, ερμηνεία του.

iefimerida_ Matina Kaltaki

Η Ελένη Σκότη βρήκε έναν ακραιφνώς θεατρικό τρόπο για να δείξει ότι ο Αντρέ μπερδεύει τα πρόσωπα και τους χώρους. Δημιούργησε σκηνική σύγχυση. Δηλαδή άλλος ηθοποιός στη μια σκηνή υποδυόταν τον γαμπρό του Αντρέ, άλλος ηθοποιός στη δεύτερη. Άλλη ηθοποιός τη φροντίστρια στη μία σκηνή, άλλη ηθοποιός στην επόμενη. Και τα κατάφερε, γιατί είναι αλήθεια ότι στις πρώτες σκηνές αυτής της σκηνικής απεικόνισης της σύγχυσης, προκάλεσε σύγχυση και σε μας τους θεατές. Ήταν ένας ευφυέστατος τρόπος για να προσεγγίσουμε, κάπως, αυτό που γινόταν στο μυαλό του Αντρέ, στο μυαλό ενός ανθρώπου με άνοια.

Oanagnostis

Και σε αυτό το έργο το τρομακτικό είναι πως το βλέπουμε σαν να είμαστε το ίδιο το μυαλό του ασθενούς. Δεν ξέρουμε ποια είναι τελικά η αλήθεια και ποια η φαντασία. Σε κάθε περίπτωση είναι μια πάρα πολύ δυνατή παράσταση, που σου φέρνει στο προσκήνιο αυτή την αγωνία και το σχεδόν υπαρξιακό άγχος, αυτό το σενάριο του μέλλοντος για τους γονείς σου ή για σένα τον ίδιο. Και πονάς. Και στο τέλος, η τέχνη είναι για να σου αφήνει πόνο.

provocateur.gr

Η Ελένη Σκότη διάβασε το έργο με πραγματική οξυδέρκεια και αντίστοιχη ευαισθησία, τόνισε τις ισορροπίες και τις συναισθηματικές μεταβολές του, ανέδειξε το χιούμορ του και δεν επιχείρησε στιγμή να εκβιάσει το συναίσθημα. Η σκηνοθεσία της είναι “αόρατη” και γι’ αυτό τόσο σημαντική. Κατεξοχήν σκηνοθέτρια που εστιάζει στη δουλειά με τους ηθοποιούς, τους έδωσε το πεδίο για μετρημένες και βαθιά συγκινητικές ερμηνείες.

Lifestyleoptions

Η Ελένη Σκότη τρυπώνει βαθιά στην ψυχοσύνθεση των ηρώων. Μέσα από τα επαναλαμβανόμενα γεγονότα, τις στιγμές αυτής της οικογένειας, ο θεατής παρακολουθεί με κομμένη πολλές φορές την ανάσα την τραγικότητα της ασθένειας, την ψυχική δύναμη των οικείων του και τον ίδιο τον ασθενή που παλεύει να κρατήσει το μυαλό του, τις μνήμες του, τη ζωή του. Τα κωμικά στοιχεία της παράστασης είναι μικρές εκλάμψεις, όπως αυτές του αρρώστου. Μικρές σταγόνες δύναμης για να συνεχίσεις τον αγώνα.

Θεώμενοι-keysmashgr

Συγκλονιστικός Περικλής Μουστάκης στον δύσκολο ρόλο του πατέρα στην παράσταση "Ο Πατέρας" του Φλοριάν Ζελέρ χθες βράδυ στο Σύγχρονο Θέατρο. Μια συγκινητική παράσταση που μας αφορά όλους. Ποιοι είμαστε όταν χάνουμε την μνήμη μας; Σκηνοθεσία Ελένης Σκότη. Μαζί του η Ιωάννα Παππά ευαίσθητη και εύθραυστη στον ρόλο της κόρης. Τον θίασο συμπληρώνουν οι Αλέξανδρος Κωχ, Λίλη Τσεσματζόγλου, Κωνσταντίνος Σειραδάκης, και η Καλλιόπη Παναγιωτίδου. Η χθεσινή παράσταση ήταν αφιερωμένη στην μνήμη του μεγάλου μας ηθοποιού Γιώργου Μιχαλακόπουλου, που "έφυγε" χθες.

Facebook_ Vivian Mitsakou

Εξαιρετική σκηνοθεσία από την Ε. Σκότη!Εξαιρετική μουσική του Σ. Γασπαράτου!

Εξαιρετικές ερμηνείες από τους Ι. Παππα, Α. Κωχ, Λ. Τσεσματζόγλου, Κ. Σειραδάκη Κ. Παναγιωτίδου και τον Περικλή Μουστάκη που ξεπερνά κάθε προηγούμενο!

Facebook_Sakis Papaz & Angelos Angeli