Η πλοκή του έργου περιστρέφεται γύρω από μια δίκη σε μια αίθουσα επαρχιακού δικαστηρίου. Ο Αδάμ, ο δικαστής, είναι ο πιο διεφθαρμένους απ’ όλους. Όταν εμφανίζεται για πρώτη φορά, το κεφάλι του είναι χτυπημένο και μελανιασμένο και η περούκα του δικαστή(που μπορεί να αποκαταστήσει κάπως την αξιοπρέπειά του) έχει χαθεί. Η αδιανόητη εμφάνισή του, όπως ανακαλύπτουμε σταδιακά, δεν είναι άσχετη με την υπόθεση και τα γεγονότα που θα διερευνηθούν στη δίκη. Η κυρία Μάρθα θέλει να αποζημιωθεί για το σπάσιμο μιας παλιάς, αγαπημένης κανάτας που συνέβη το προηγούμενο βράδυ. Δεν έχει καμία αμφιβολία ποιος είναι ο ένοχος – ο Ρούπρεχτ, ο αρραβωνιαστικός της κόρης της Εύας. Ήταν μαζί της στο δωμάτιό της εκείνο το βράδυ, όπου μετά από έναν καυγά η στάμνα βρέθηκε σπασμένη. Εκείνος όμως αρνείται την κατηγορία. Παραδέχεται μεν ότι πήγε να επισκεφτεί την Εύα, αλλά όταν έφτασε στο σπίτι της, άκουσε τη φωνή ενός άντρα στο δωμάτιο της Εύας. Καταδίωξε τον εισβολέα ο οποίος όμως κατάφερε να ξεφύγει πετώντας άμμο στα μάτια του Ρούπρεχτ, έτσι ώστε αυτός (ο εισβολέας) να μην μπορεί να αναγνωριστεί. Η Εύα, όταν την ανακρίνουν, αρνείται να καταθέσει, επιμένοντας ότι η αίθουσα του συγκεκριμένου δικαστηρίου δεν είναι το κατάλληλο μέρος για μία τέτοια εξομολόγηση. Τη λύση τη δίνει μια γειτόνισσα, η κυρία Μπριγκίτε, η οποία είχε δει έναν άνδρα να το σκάει από το παράθυρο της Εύας. Εκείνος δε ο άντρας φεύγοντας μέσα από κάποια κλαδιά δέντρων έχασε μια περούκα ενός δικαστή. Γίνεται σαφές ότι ο Αδάμ, ο δικαστής, ήταν ο ένοχος.