Σκηνοθετικό σημείωμα

«Για τη φετινή χειμερινή περίοδο, αποφασίσαμε με την Κατερίνα Μπιλάλη, ως THEARTES, να παρουσιάσουμε ένα έργο αντιπολεμικό, ένα έργο κατά των αδελφοκτόνων εμφυλίων πολέμων, μα πάνω από όλα ένα έργο αντιφασιστικό που αναφέρεται σε ζητήματα δημοκρατικών αγώνων, αλληλεγγύης, αγάπης, ελευθερίας, ισότητας, δικαιοσύνης, ηθικής, αξιοπρέπειας, θάρρους, σεβασμού, αλλά κυρίως θίγει τη σπουδαιότητα του να μην περάσει στη σφαίρα της λήθης η συλλογική ιστορική μνήμη. Ένα έργο έκκληση υπέρ της μνήμης, της θύμησης, το οποίο το οποίο συνδυάζει μοναδικά τον πικρό τόνο του εμφυλίου με ένα αιχμηρό, μαύρο χιούμορ.

Ως THEARTES έχουμε ως μότο: το Θέατρο είναι το σημείο τομής μεταξύ πραγματικότητας και επιθυμίας, είναι μια μεταθεατρική περιοχή όπου η μυθοπλασία γίνεται πραγματικότητα, όπου όλα είναι δυνατά να συμβούν, επειδή όλα μπορούν να συμβούν σε ένα θέατρο, ακριβώς επειδή είναι Θέατρο».

Κωνσταντίνος Κυριακού

Κριτικές που γράφτηκαν για την παράσταση “Ay, Carmela!”.

1.) «Η σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Κυριακού στην καλή μετάφραση του ίδιου (δραματουργία και κίνηση της Κατερίνας Μπιλάλη) πιάνει και συνθέτει όλα τα επίπεδα του έργου: το πραγματικό και ρεαλιστικό, το φανταστικό και ονειρικό, το ποιητικό, το πολιτικό και το βαθύτερο ψυχαναλυτικό. Πετυχαίνοντας μια καθαρτήρια μείξη που συνδυάζει τον πικρό τόνο του Εμφυλίου με ένα αιχμηρό μαύρο χιούμορ. […] Εδώ συμβαίνει το κύριο, δύο ασκημένοι σωματικά και πνευματικά ηθοποιοί (Κ. Κυριακού, Κ. Μπιλάλη) αποδίδουν εκλεκτά και ομοιοπαθητικά το δίδυμο, ανδρόγυνο πλάσμα του Αρλεκίνου και της Κολομπίνας, ανθρώπινες μαριονέτες στην επίπονη μετάβασή τους από το ξύλο της ζωής σε ζωντανή σάρκα και τανάπαλιν. Η Κ. Μπιλάλη πετυχαίνει να ενδυθεί μια τέλεια σχεδόν μουσική ισπανική χορευτική φιγούρα με μορφή αινιγματικής γυναίκας -Κάρμεν- και ο Κ. Κυριακού γίνεται ο αντίστοιχος ιδεατός της από σάρκα αρσενικός εταίρος, από τη “μεγάλη φυλή του αστενικού”, όπως θα έλεγε αφοπλιστικά ο δικός μας Κωστής Παλαμάς.» (Λέανδρος Πολενάκης, Η Αυγή και avgi.gr)

2.) «Είδα χτες το Ay, Carmela του Χοσέ Σάντσις Σινιστέρρα με τον Κωνσταντίνο Κυριακού (μεταφραστή, σκηνοθέτη, πρωταγωνιστή) και την Κατερίνα Μπιλάλη συμπρωταγωνίστρια. Όμορφοι, ταλαντούχοι και μορφωμένοι καλλιτέχνες, τα έδιναν όλα σε μια παράσταση γεμάτη ενέργεια.» (Κυριακή Πετράκου, Ομότιμη Καθηγήτρια ΕΚΠΑ, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών)

3.) «Οι δύο ηθοποιοί, Κωνσταντίνος Κυριακού και Κατερίνα Μπιλάλη, απέδωσαν το ήθος των ηρώων, έπαιξαν και έζησαν το ρόλο τους, μπήκαν στην ατμόσφαιρα, δημιούργησαν το κατάλληλο κλίμα για τους θεατές, χόρεψαν, κινήθηκαν, σάρωσαν τη σκηνή, συγκίνησαν το κοινό και δικαίως καταχειροκροτήθηκαν. Τους ευχαριστούμε για τη μέθεξη.» (Ανθούλα Δανιήλ, periou.gr)

4.) «Κάθε φορά που βλέπω παράσταση τού Κωνσταντίνου Κυριακού θαυμάζω τον “λαϊκό” τρόπο με τον οποίο μεταμορφώνεται σε κλάσματα δευτερολέπτου. Οι μιμικοί του μύες είναι τόσο εύπλαστοι και τόσο πρόθυμοι να εικονοποιήσουν αδιόρατα ψυχικά τοπία, που λες και παίζουν δεκάδες άνθρωποι πάνω στη σκηνή. [...] Αν ήταν περισσότερο λυμφατικός (όπως ο Σωτήρης Μουστάκας, ας πούμε), θα μπορούσε να παίξει με απόλυτη αληθοφάνεια όλους τους κωμικούς και δραματικούς (ακόμα και τραγικούς) ρόλους. Δίπλα του, εκπληκτική για τις χορευτικές της επιδόσεις, αλλά και για τις μιμικές της εκφράσεις (και παραλλαγές), η Κατερίνα Μπιλάλη, απόλυτη πειστική στο ρόλο της πεθαμένης, αλλά και της ζωντανής, αφανούς ηρωίδας, που αντιστέκεται απέναντι σε κάθε κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.» (Δρ. Κωνσταντίνος Μπούρας, grafei.wordpress.com)

5.) «H γρήγορη σκηνοθεσία και οι ερμηνείες των ηθοποιών -της Κατερίνας Μπιλάλη και του Κωνσταντίνου Κυριακού-, που ακροβατούν ανάμεσα στη συγκίνηση και το γέλιο, είναι τα ατού της παράστασης αυτής.» (Σταύρος Ξηντάρας, kontranews.gr)

6.) «Ο κύριος Κωνσταντίνος Κυριακού πείθει ως Παουλίνο. Έχει υιοθετήσει το ύφος του λαμπερού μισοκακόμοιρου, του έτοιμου να παραδοθεί, να ακολουθήσει τον ισχυρό αντίπαλο. Είναι πολύτιμη η ζωούλα του. Τον είδα να σέρνεται στα πατώματα, στην αρχή ακόμα του έργου, όλα όμως έχουν τη σημειολογία τους. Την αγαπάει την Καρμέλα, αλλά… μέχρι εκεί. Μάλλον δηλαδή. Από την πλευρά της, η κυρία Κατερίνα Μπιλάλη… σπέρνει! Είναι δυναμική, είναι αθυρόστομη, είναι φλογερή επαναστάτρια. Τον αγαπά τον Παουλίνο, αλλά τους φασίστες θα τους θάψει εκεί που θα πέσουν. Ο τρόπος που κινείται και εκφέρεται το ζευγάρι επί σκηνής είναι αυτός ακριβώς που θα θέλαμε να είναι. Λυρικός αλλά και φασαριόζικος. Ένα μανιφέστο ποιητικό. Θα γελάσετε. Θα συγκινηθείτε. Θα προβληματιστείτε. […] Προτείνεται ανεπιφύλακτα. Είναι βέβαιο ότι θα διασκεδάσετε, είναι βέβαιο ότι θα ψυχαγωγηθείτε. Το κείμενο το εγγυάται, οι ερμηνείες το προσυπογράφουν. Η Καρμέλα είναι η (πρωτ)αγωνίστρια μίας άλλης εποχής. Μελλοντικής σε σχέση με τούτη εδώ. Απλά το παραθέτω.» (Κώστας Κούλης, keysmash.gr)

7.) «Το εξαιρετικό έργο του Σινιστέρρα, είναι μια δυνατή ευκαιρία για την Κατερίνα Μπιλάλη, να ξεδιπλώσει ολόκληρη την γκάμα του υποκριτικού δυναμικού της. Εκρηκτική, με πλούσια εκφραστικότητα και δυναμισμό στην ερμηνεία της, μας δίνει ανάγλυφο το ταπεραμέντο αυτής της γυναίκας που δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί. Μια αέρινη φιγούρα που ερμηνεύει, χορεύει, τραγουδάει και συναρπάζει. Ωραιότερη και πιο ερωτική Καρμέλα δεν θα μπορούσα να φανταστώ. Απολαυστικά αρμονικός ο χορός του ανδαλουσιανού φλαμένγκο της. Μια Μπιλάλη όπως δεν την είχαμε δει ποτέ μέχρι τώρα, σ’ έναν από τους πιο σπουδαίους, ίσως και τον σπουδαιότερο ρόλο της καριέρας της. […] Ο Κωνσταντίνος Κυριακού στο ρόλο του Παουλίνο, αξιοθαύμαστα φυσικός, μας χάρισε στιγμές πηγαίου γέλιου αλλά και συγκίνησης, στην προσπάθεια του να προστατέψει τη σύντροφό του μα και τους δυο τους από τους στρατιώτες του Φράνκο. Ερμηνεία μεστή που αφήνει να φανεί η καλλιτεχνική ευαισθησία του. Αυτή η ευαισθησία φαίνεται κι από τον τρόπο που σκηνοθέτησε το έργο. Ευαισθησία και φαντασία. Φαντασία κι έμπνευση. Με έναν αθόρυβο και σεμνό τρόπο, ζωγράφισε μια σκηνοθεσία εξαιρετικής ευρηματικότητας, τονίζοντας το μαύρο χιούμορ, την ποιητικότητα και τα αντιφασιστικά μηνύματα που περιέχει το έργο.» (Λένα Σάββα, θέατρο.gr)

8.) «Οι δύο ηθοποιοί, Κατερίνα Μπιλάλη και Κωνσταντίνος Κυριακού, μέσα από την ένταση του ρόλου τους και τα σκαμπανεβάσματα των διαθέσεών τους υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο το σχόλιο του συγγραφέα για την ευθύνη της τέχνης και του καλλιτέχνη σε χαλεπούς καιρούς. Σχόλιο που τελικά βάζει φωτιά στις ψυχές και τα σώματα των δύο ηθοποιών φωτίζοντας τη λιτή σκηνή στο Θέατρο Μεταξουργείο αλλά και τη δική μας αποστασιοποιημένη ζωή.» (Θανάσης Αντωνίου, zeitgeist.gr)

9.) «Αξίζει να τη δείτε.» (Ν.Κ, rizospastis.gr)

10.) «Ένα ζευγάρι ηθοποιών με χημεία και αποδεδειγμένη αφοσίωση στο θέατρο και την επαγγελματική τέχνη αυτού, μας παρουσίασε ένα έργο καθολικών νοημάτων και θεματικών. Θεματικές, που δεν γνωρίζουν σύνορα και χρονικούς περιορισμούς, αλλά διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον στις μέρες μας.» (Αντώνης Ε. Χαριστός, katiousa.gr)

11.) «Στο απλό λιτό σκηνικό οι πρωταγωνιστές δίνουν μία άλλη πνοή στο έργο, οι ερμηνείες τους είναι εξαιρετικές και έντονες όταν η στιγμή το απαιτεί, οι κινήσεις τους είναι τόσο καλά μελετημένες και συγχρονισμένες, όσο για τις χορευτικές τους ικανότητες στα Ισπανικά Τάνγκο τόσο άρτιες δεμένες μεταξύ τους που μας εξέπληξαν ευχάριστα και έδωσαν έναν άλλον αέρα. Ο Κωνσταντίνος Κυριακού και η Κατερίνα Μπιλάλη μας αποζημιώνουν δείχνοντας με την αγάπη, το ταλέντο, και το ταπεραμέντο τους, πώς φρέσκιες ιδέες έρχονται, τους ευχόμαστε πάντα να μας χαρίσουν τέτοιες υπέροχες θεατρικές εμπειρίες! Πολλά Συγχαρητήρια!!» (Χρυσούλα Ζαφειράκη, Open Mind)

12.) «Πρόκειται για μια συγκλονιστική παράσταση η οποία κυριολεκτικά μας καθήλωσε. Δυο εξαιρετικοί ηθοποιοί, η Κατερίνα Μπιλάλη και ο Κωνσταντίνος Κυριακού, που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.» (Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης, methismenesistories.blogspot.com)