Έτσι εκείνη υποχωρεί. Εξερευνά το απέραντο κενό, την επικράτεια της ηδονής και το βασίλειο της σιωπής μετά από κάτι που σπάει. Σαν ένας σπαραγμός που όλο και μεγαλώνει, μόνο και μόνο για να καταρρεύσει ξανά, δημιουργεί έναν χαρακτήρα που αναπνέει, αναδύεται και εξαφανίζεται. Μέσα από την κίνηση και τον ήχο, τις λέξεις και τα τραγούδια, διαπραγματεύεται ανάμεσα στη σκληρή πραγματικότητα και στους γλυκούς κόσμους της φαντασίας της.

Το έργο «Cold Hawaii» είναι ένας σόλο χορός που μπορεί να ερμηνευτεί ως ένα εσωτεριστικό μυθιστόρημα όπου η μυθοπλασία γίνεται ο χάρτης για να επαναπροσδιοριστεί η πραγματικότητα. Είναι ένα παράδοξο και ένας μύθος που επιδιώκει να αντιμετωπίσει την επιθυμία να εκτεθείς αλλά και να διατηρήσεις την ιδιωτικότητά σου, να είσαι ντροπαλή αλλά και να εκφράσεις την υπερβολή, να είσαι άγρια αλλά και γαλήνια. Είναι ένα έργο γεμάτο σπαραγμό, απογοήτευση και απόρριψη.