Snow in Paradise

Νίκι Σι’ουλέπα, Τζαστίν Σιμέι-Μπάρτον, Νέα Ζηλανδία, 2012, 9΄

Το Χιόνι στον παράδεισο (Νέα Ζηλανδία, 2011) των Νίκι Σι’ουλέπα και Τζαστίν Σιμέι-Μπάρτον διαδραματίζεται στο ειδυλλιακό και πολύχρωμο Αϊτουτάκι του νησιωτικού συμπλέγματος Κουκ, όπου δύο αδέρφια περνούν τις μέρες τους ψαρεύοντας, σπάζοντας καρύδες και ξεφλουδίζοντας φρούτα για τη γιαγιά τους. Η ζωή σε αυτόν τον επίγειο παράδεισο είναι μέχρι στιγμής γαλήνια, αλλά όχι για πολύ ακόμα. Το διάστημα μεταξύ 1966 και 1996, διεξήχθησαν 188 πυρηνικοί έλεγχοι στην κοραλλιογενή νήσο Μουρουρόα του Νότιου Ειρηνικού. Ο γειτονικός πληθυσμός δεν έλαβε ποτέ κάποια σχετική προειδοποίηση και κάθε συζήτηση περί των καταστροφικών συνεπειών αποσιωπάται μέχρι σήμερα.

Nikki Si’ulepa, Justine Simei-Barton, New Zealand, 2012, 9΄

Snow in Paradise (Νew Zealand, 2011) by Justine Simei-Barton and Nikki Si’ulera takes place in the idyllic and colourful Aitutaki of the Cook Islands, where two young siblings spend their days catching fish, opening up coconuts and peeling fruit for their grandmother. Life on this earthly heaven is serene, but not for long. From 1966 to 1996, 188 nuclear tests were carried out in the South Pacific atoll of Mururoa. No-one took the trouble of warning the neighbouring islands’ population and any talk on the horrendous repercussions has been hushed ever since.

Ngāti

Μπάρι Μπάρκλεϊ, Νέα Ζηλανδία, 1987, 93΄

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας σε σκηνοθεσία και σενάριο ενός Μαορί δημιουργού είναι παράλληλα και ο θεμέλιος λίθος του σινεμά που στην πορεία του χρόνου θα αποκαλούνταν «Τέταρτος κινηματογράφος». Μια διαυγής ματιά στη μετα-αποικιοκρατική Νέα Ζηλανδία της δεκαετίας του ’40, όπου η αρμονική συνύπαρξη ανάμεσα στον λευκό και τον Μαορί πληθυσμό αποτελεί ακόμη μια μακρινή ψευδαίσθηση. Ένας νεαρός Αυστραλός γιατρός καταφθάνει σε ένα παραθαλάσσιο χωριό με την πρόφαση πως θέλει να αναζητήσει τις ρίζες του. Καθώς οι ντόπιοι τον υποδέχονται με θέρμη, εκείνος παρατηρεί πως παραμένουν ενωμένοι σαν μια γροθιά τη στιγμή που το εργοστάσιο της περιοχής βρίσκεται ένα βήμα πριν από το λουκέτο, απειλώντας την περιοχή με μαρασμό. Κι ενώ αρχικά διατηρεί την πεποίθηση ότι έχει πολλά να διδάξει στους Μαορί, ο γιατρός σύντομα αντιλαμβάνεται ότι εκείνος είναι που έχει να μάθει από τις παραδόσεις, τον τρόπο σκέψης και την αίσθηση κοινότητας των ιθαγενών. Αυτή η λιτή και καθηλωτική ιστορία για έναν άνθρωπο που αναζητά την ταυτότητά του αποτελεί ορόσημο στην ιστορία του σινεμά των αυτοχθόνων, υπογραμμίζοντας τις προκαταλήψεις της «δυτικής» γνώσης.

Barry Barclay, New Zealand, 1987, 93΄

Barry Barclay’s Ngāti is the first feature film written and directed by a Maori artist. The film depicts a post-colonial New Zealand of the 1940s, where the peaceful coexistence among the white and the Maori populations is still a distanced illusion. A young Australian doctor arrives in a coastal village, seemingly searching for his origins. As the locals welcome him with open arms, he observes how they stick together like one fist, at a time when the local factory is one step before closure and the area one step before withering. Initially assured of all the things he has to teach to the Maoris, the doctor will soon realize that he is the one who has much to learn by the traditions, the mentality and the community feel of the indegenous people. This simple and captivating story about a man on the search for his identity, is a landmark in the history of indigenous cinema.