Στην Ιαπωνία του 19ου αιώνα, ένας νεαρός γιατρός φιλοδοξεί υπηρεσία στα ανώτατα κλιμάκια για να βρεθεί ωστόσο στο προσωπικό ενός τοπικού γιατρού με το προσωνύμιο «Κοκκινογένης», ο οποίος περιφρονεί κάθε υλισμό του επαγγέλματός του, υιοθετώντας - παρά τον αυταρχικό χαρακτήρα του - μια απόλυτα ανθρωπιστική αντίληψη. Η τελευταία ασπρόμαυρη ταινία του Κουροσάουα (και η τελευταία με τον Τοσίρο Μιφούνε) αποτελεί θεμέλιο λίθο του ουμανιστικού του σύμπαντος. Στο μαγικό του, ιδιώνυμο σινεμασκόπ χωρούν διαδοχικές ιστορίες ανθρώπων, υπό το πρίσμα της απόλυτης ταγής στην ίαση και στην κατανόηση του κόσμου αποκλειστικά μέσα από την υπομονή και τη συμπόνια. Το ότι σε αυτό το ανεξάντλητο σύστημα φωλιάζει και ένας βαθύς υπαρξισμός και μια τόση έγνοια για το τι συνιστά τον Άνθρωπο, απογειώνει το φιλμ στους ουρανούς της 7ης Τέχνης.