«Τζούλια» του Τάσου Ιορδανίδη
βασισμένο στην «Δεσποινίδα Τζούλια» του Αυγούστου Στρίντμπεργκ.
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Υποδειγματική η μετεγγραφή του κλασσικού έργου του Αυγούστου Στρίντμπεργκ«Δεσποινίς Τζούλια» από τον Τάσο ΙορδανίδηΤο αποτέλεσμα είναι μια πολυεπίπεδη, σαγηνευτική μετενσάρκωση της Τζούλιας και του Ζαν σε Ευσταθία και Κυριάκο. Ο «μυστικιστής» Στρίντμπεργκ παρουσιάζεται πλέον ολόφωτος, κρυστάλλινος, εύληπτος, ενδυναμωμένος.Οι Ευσταθία Τσαπαρέλη και Κυριάκος Σαλήςσυναντιούνται με τους ρόλους με διακριτή ψυχολογική λεπτομέρεια, εκμεταλλευόμενοι τα στοιχεία τους. Η Ευσταθία Τσαπαρέλησκιαγραφεί την ταξική ανωτερότητα της ηρωίδας, τον ερωτισμό της, τα υστερικά ξεσπάσματά της, την επιφανειακή δυναμική της, όλα, στοιχεία που απορρέουν από το στάτους της. Και το επιτελεί με ηλεκτρισμό, υπερκινητικότητα, έντονο ρυθμό και μια κρυφή θλίψη που εκτοξεύεται το ίδιο βουβά στην κορύφωση και την ανατροπή. Τον Κυριάκο Σαλή, τον έχουμε ξεχωρίσει ήδη από τη συμμετοχή του σε περιφερειακούς ρόλους σημαντικών παραστάσεων («Αμλετ» της Ευαγγελάτου, «Μισάνθρωπο» του Κακλέα, «Δον Κιχώτης» της Μπίρμπα, «Νεφέλες» της Κακουδακη κλπ). Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με μια αποκάλυψη. Ο πολυεπίπεδος ρόλος του ταξικά κατώτερου που προσβλέπει σε κοινωνική άνοδο, βρίσκει την ιδανική αποτύπωση σε έναν ηθοποιό που παίζει με τις εσωτερικές δεύτερες σκέψεις του ήρωα του, μεταφέροντας τες σε βλέμματα, χειρονομίες, στάση σώματος, κίνηση. Η ταυτόχρονη, διττή ερμηνευτική συνθήκη του, επικοινωνείται με αμεσότητα και με σφαδασμό στην πλατεία η οποία «διαβάζει» την υπόκρυψη και το βαθύτερο εγώ. Και το σπουδαιότερο όλων, είναι η μεταξύ τους επικοινωνία. Είναι αυτή, η ανταλλαγή βλεμμάτων, που αφού περάσει στην ένωση σωμάτων θα ολοκληρωθεί με την αποκάλυψη όλων των απόκρυφων σκοπιμοτήτων. Ολονών. Και όλα συντελούνται με αποκαλυπτικό, αδηφάγο θράσος.Οι Δήμητρα Βήττα και Μαρία Καρτσαφλέκη, μέσα στο πνεύμα της παράστασης συντελούν με την ερμηνεία τους στο ρεαλιστικό κλίμα της, και στη διαμόρφωση των απαραίτητων δραματουργικών «πατημάτων» της.
Κώστας Β.Ζήσης (FRAGILE)
Οι αναγωγές και στους ψυχισμούς των χαρακτήρων και στο περιβάλλον στο οποίο κινούνται και δρουν, είναι εξαιρετικά ευκρινείς και εύστοχες.Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι δουλεμένες στην τελευταία τους λεπτομέρεια: η Ευσταθία Τσαπαρέλη αποδεικνύει πως είναι ηθοποιός μεγάλων αξιώσεων, καθώς καταφέρνει να φέρει εις πέρας τον δύσκολο ρόλο της. Ερμηνεία έκπληξη αυτή του Κυριάκου Σαλή στον ρόλο του τεχνικού θεάτρου που εκπλήσσει με τη φυσικότητά του.
Γεωργία Οικονόμου (News247)
Το κυρίαρχο στοιχείο και επίτευγμα στην παράσταση του Τάσου Ιορδανίδη κι αυτό που ορίζει την τελική επίγευση είναι η ζωηράδα και η αλήθεια της συνθήκης που έχει δημιουργήσει, μαζί με τις εξίσου άμεσες ερμηνείες των ηθοποιών.Οι ερμηνείες των ηθοποιών και η ευρωστία της σκηνικής παρουσίας τους είναι αξιοσημείωτες: η Ευσταθία Τσαπαρέλη διασχίζει με τρομερό συναισθηματικό δόσιμο μια μεγάλη διαδρομή και αποδεικνύεται ηθοποιός με τσαγανό και δυνατότητες, που σίγουρα θα συνεχίσει να μας απασχολεί. Πολύ καλός δίπλα της ο Κυριάκος Σαλής, σαν μια ήρεμη δύναμη που όμως λειτουργεί ως καταλύτης, καίρια στην έκρηξή της η Δήμητρα Βήττα, επαρκής στον μικρότερο ρόλο της η Μαρία Καρτσαφλέκη.
Τώνια Καράογλου (Αθηνόραμα)
Ο Τάσος Ιορδανίδης ορμώμενος από τη “Δεσποινίς Τζούλια” γράφει και σκηνοθετεί ένα νέο έργο, με καθαρή αφήγηση, αφήνοντας με πολύ έντεχνο τρόπο να φανούν όλες οι ταξικές και έμφυλες αποχρώσεις μιας ιστορίας που η γενιά της κρατάει τόσο παλιά όσο και το προπατορικό αμάρτημα.
Στήνει ένα παγανιστικό χορό «τεράτων» έτοιμα να καταβροχθίσουν το ένα το άλλο.
Ειρήνη Δρίβα (OLAFAQ)
Ο Τάσος Ιορδανίδης ρισκάρει άφοβα και φτιάχνει ένα έργο με μια προσέγγιση σκοτεινή, που αισθήσεις και ψευδαισθήσεις μπερδεύονται σε μια αλληλουχία πραγματικά φορτισμένων καταστάσεων.
Ευδοκία Βαζούκη (Monopoli)
Κλείνοντας, να πω απλά σε περίπτωση που δεν έχει γίνει ήδη κατανοητό, πως η "Τζούλια" είναι από τις καλύτερες παραστάσεις που παίζονται αυτή τη στιγμή στην Αθήνα.
Μάνος Θηραίος (Cinemano)
Η παράσταση που είδαμε μας ταρακούνησε, μας προκάλεσε ένταση, με την τόσο αληθοφανή προβολή των τοξικών σχέσεων που μπορούν να αναπτυχτούν μεταξύ των ανθρώπων (επί τω προκειμένω ενός θιάσου που δεν διαφέρουν οι συμπεριφορές μεταξύ τους, από αυτές, των κοινωνικών μας σχέσεων) και από το ίδιο το θεατρικό κείμενο, από την ιδία την σκηνική ατμόσφαιρα που αντικρίζουμε ευθύς εξ αρχής μπαίνοντας στο Θέατρο, αλλά και από τις υπερβατικές ερμηνείες των τεσσάρων ηθοποιών.
Γιάννης Γαβρίλης (REFORMER)
Η παράσταση «Τζούλια» του Τάσου Ιορδανίδη είναι μια παράσταση καθηλωτική που θέτει πολλά ερωτήματα και προκαλεί πολλές σκέψεις, μια παράσταση πρωτότυπη, άμεση και απόλυτα επίκαιρη που ευτυχεί μέσα από το καλογραμμένο κείμενο, την εξαιρετική σκηνοθεσία και τις υπέροχες ερμηνείες των πρωταγωνιστών
Λουκία Μητσάκου (theaterproject365)
Μία παράσταση με τέλεια ισορροπία καλό δουλεμένη, με προβληματισμό για τον άνθρωπο και την κοινωνία του σήμερα, ξεσπώντας σε ένα ιδιαίτερα
παρατεταμένο και δυνατό χειροκρότημα στο φινάλε !!!
Χρυσούλα Ζαφειράκη (open mind)
Μία παράσταση που θα σας αγγίξει βαθιά
Θα τορπιλίσει το είναι σας.
Μαίρη Ζαρακοβίτη ( keÿsmash.gr)
Είναι δύσκολο εγχείρημα να φέρει κανείς ένα κείμενο τόσο σημαντικό αλλά και τόσο πυκνό όσο η «Δεσποινίδα Τζούλια» στο σήμερα. Πόσο μάλλον να γράψει ένα πρωτότυπο κείμενο βασισμένο σε αυτό, με πορεία παράλληλη αλλά όχι πανομοιότυπη με το κείμενο που το εμπνέει. Αυτό το έργο κατάφερε να φέρει εις πέρας ο Τάσος Ιορδανίδης με τη νέα του παράσταση «Τζούλια», την οποία γράφει και σκηνοθετεί.
Παναγιώτης Φραγκισκάκης (kava-texnis.gr)
Αυτήν τη Τζούλια, την ξαναβλέπω χαλαρά και θα χειροκροτήσω με ακόμη περισσότερη θέρμη στο τέλος της παράστασης.
Θοδωρής Κ. (Sinwebradio)
Η Ευσταθία Τσαπαρέλη είναι μια υπέροχη και άκρως μοντέρνα Τζούλια . Ο Κυριάκος Σαλής κατάφερε να κάνει ακόμα πιο τραγικούς τους χαρακτήρες.Οπωσδήποτε θα πρέπει να αναφέρουμε τη Δήμητρα Βήττα και τη Μαρία Καρτσαφλέκη που ήταν το αλάτι στις πληγές των ηρώων"
Γεωργία Κολέγκα (Θέατρο.gr)
Κάπως έτσι ξεκινά η παράσταση....
Σ’ ένα ιστορικό θέατρο της Πατησίων, Μάρτιος 2024.
Σε λίγες μέρες έχει πρεμιέρα ο «Άμλετ».
Το θέατρο έχει μετατραπεί σε εργοτάξιο. Γίνονται ηλεκτρολογικές και κατασκευαστικές σκηνογραφικές εργασίες.
Σκόνη και μπερδεμένα καλώδια παντού. Η σκηνογράφος,ο ηλεκτρολόγος και η υπεύθυνη του θεάτρου, ανάμεσά τους.
Μετά από λίγο καταφθάνει η θιασάρχις, σκηνοθέτις και πρωταγωνίστρια (στο ρόλο του Άμλετ) της παράστασης. Απόψε θα έπρεπε να βρίσκεται στην τιμητική βραδιά για τον πατέρα της.
Κι όμως, θα είναι στο θέατρο. Στο θέατρο που της ανήκει. Που ανήκει, τέλος πάντων, εδώ και χρόνια στην οικογένεια της.
Θα είναι στο θέατρο γιατί μια βραδιά σαν κι αυτή πριν από κάποια χρόνια...
Η πάλη των κοινωνικών τάξεων - οι ομοιότητες και οι διαφορές τους-, το αδηφάγο πρόσωπο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η έννοια της φιλίας, η τοξικότητα των ανθρώπινων εξαρτητικών σχέσεων, ο κοινωνικός ρατσισμός, η χρήση ουσιών, η προδοσία, ο έρωτας στη διάσταση του πόθου, η δυσκολία του ανθρώπου να αγαπήσει, η βαθιά του ανάγκη να αγαπηθεί, το ανικανοποίητο του είδους μας,
Μήπως τελικά υπάρχει και αυτό που λέμε κάρμα; Μήπως τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο;
Όλα αυτά τα θέματα τίθενται κάτω από τη σκιά του υποβόσκοντος κεντρικού θέματος.
Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα…
ΤΆΣΟΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ
«Δύο ήταν τα στοιχήματα που θέσαμε σαν ομάδα όταν ξεκινήσαμε το εγχείρημα.
- Να αποκωδικοποιήσουμε τα ζητήματα που έθεσε ο Στρίντμπεργκ στην εποχή του και να τα μεταγράψουμε- να τα μεταφέρουμε στη σύγχρονη πραγματικότητα, προσπαθώντας να καταθέσουμε εύστοχες αναγωγές και για τους ψυχισμούς των χαρακτήρων και για το περιβάλλον στο οποίο κινούνται και δρουν.
- Ο Στρίντμπεργκ στην εισαγωγή του έργου κατέθεσε το νατουραλιστικό μανιφέστο του. Μπήκαμε στη διαδικασία να φανταστούμε πως θα ήθελε να μεταφραστούν και να κατατεθούν οι αρχές αυτού του μανιφέστου σε ένα σύγχρονο ανέβασμα. Τολμήσαμε, με θάρρος και θράσος, να προσπαθήσουμε να “γκρεμίσουμε” τον τέταρτο τοίχο που υπάρχει ανάμεσα στους θεατές και τους ερμηνευτές. Για αυτό και η δράση από την κουζίνα των υπηρετών του μεταφέρεται σε ένα θέατρο. Στο εδώ και τώρα. Με την εξέλιξη των γεγονότων να πραγματοποιείται σε πραγματικό χρόνο. Με το συγκεκριμένο κώδικα υποκριτικής. Με αυτό το δραματουργικό λόγο. Στόχος, η δημιουργία της αίσθησης ή και της ψευδαίσθησης, ότι όλα αυτά που διαδραματίζονται, μπορεί και να μην ανήκουν στο πλαίσιο μιας θεατρικής παράστασης.
Εμείς χαρήκαμε πολύ και αισθανθήκαμε δημιουργικοί κατά τη διάρκεια της διαδικασίας των δοκιμών. Ελπίζουμε κι εσείς που θα μας τιμήσετε με την παρουσία σας στο θέατρο Άλφα-Ληναίος-Φωτίου, να μη μετανιώσετε για την επιλογή σας.»
Παίζουν: Ευσταθία Τσαπαρέλη, Κυριάκος Σαλής, Δήμητρα Βήττα, Μαρία Καρτσαφλέκη