2077. Το παρελθόν έχει καταργηθεί και μαζί καθετί που ξυπνά μνήμες. Η μαζική κατανάλωση έχει αντικατασταθεί από την απόλυτη πειθαρχία στους κρατικούς κανονισμούς. “Όλοι τους ίδιους τοίχους-τα ίδια έπιπλα-τα ίδια ρούχα-το ίδιο φαγητό. Βάσει κανονισμού.” Οι πόλεις αναμορφώνονται. Εξάρσεις αυτοκτονιών και κύματα προσφύγων απ’ τα ερείπια των παλιών πόλεων επιβάλλουν τον έλεγχο και τις περιπολίες στους δρόμους.

Η Σάρα μένει με τον Τζαμς ο οποίος εργάζεται στην υπηρεσία περιπολίας. Ένας άντρας εμφανίζεται στο σπίτι τους και ισχυρίζεται πως είναι ο αδερφός της Σάρας, αποκαλύπτοντας μια φωτογραφία και μαζί όλες τις μνήμες που φέρει αυτή. Η ζωή του ζευγαριού διαταράσσεται και μια σκληρή σύγκρουση με το παρελθόν θα διατρέξει όλο το έργο.

Όταν τίποτα δε μας ανήκει, όταν τίποτα δεν είναι δικό μας, είναι η μνήμη ικανή να μας κρατήσει ζωντανούς;