Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά

του Δημήτρη Δημητριάδη

«χωρίς θέαμα εξουσία δεν υπάρχει»

Patrice Chéreau (1968)

Ποιο είναι το αντίτιμο της υπακοής; Πόσο κοστίζει η πειθάρχηση μπροστά στην εξουσία;

Και πόσα είμαστε διατεθειμένοι να χάσουμε για να εξεγερθούμε;

Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά, το πρώτο θεατρικό έργο του Δημήτρη Δημητριάδη, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από την δημιουργική ομάδα του ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μπαμπίλη. Μοναδική του παρουσίαση από επαγγελματικό θίασο ως σήμερα, υπήρξε το θρυλικό ανέβασμά του από τον Patrice Chéreau τον Οκτώβριο του 1968, λίγους μόνο μήνες μετά τον Παρισινό Μάη.

Μια ομάδα φοιτητών ετοιμάζεται να παρουσιάσει στην Βασίλισσα Φρειδερίκη και τον διάδοχό της, Βασιλιά Κωνσταντίνο, το θεατρικό έργο «το Κράτος του φόνου» εμπνευσμένο από την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, ενώ έξω από το θέατρο έχει ήδη ξεσπάσει η εξέγερση.

Η παράσταση τοποθετεί στο επίκεντρο την παντοδυναμία της μουσικής και του ρυθμού, σε μια πολυμορφική σκηνική αφήγηση, που συγχωνεύει θέατρο και πραγματικότητα. Ένα διαγενεακό ensemble μουσικών, χορευτών και ηθοποιών (επαγγελματιών και μη) εικονοποιεί την θεαματικότητα της άσκησης της εξουσίας, σε αντιπαραβολή με την πραγματική θεατρικότητα του θεάτρου, που θα φανερώσει το γυμνό της πρόσωπο.

Σε έναν κόσμο λοιπόν που η εξουσία είναι πράγματι γυμνή, ποια είναι η τιμή της ανταρσίας;

Η παράσταση επιχορηγείται από Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.