Το να κατανοείς τους Dødheimsgard είναι να βρίσκεσαι στις σκέψεις ενός πολυδιαστασιακού όντος, όπως αυτό κατασπαράσσει τον εαυτό του, για να δημιουργήσει έναν αέανο κόσμο. Βρίσκονται πέρα του ρεαλιστικού, στο σουρεαλιστικό και σε αυτό το μονοπάτι, η μουσική τους κυλάει έξω από σταθερές νόρμες.

Η αρχή είναι σε γήινο χρονολόγιο το 1994, μεταξύ των Vicotnik (Code, Ved Buens Ende), Fenriz (Darkthrone) and Aldrahn (Thorns, The Deathtrip), θεσπίζοντας την "πρώτη στιγμή" αυτού που μετέπειτα θα διαγραφόταν ως μία αντισυμβατική διαδρομή στο ακραίο avant-garde. Ένα βασίλειο ιδρύθηκε, από το οποίο κανείς θα έβλεπε να περνούν μερικές απ’ τις σημαντικότερες μορφές της βόρειας σκηνής όπως οι Apollyon (Aura Noir), Czral (Aura Noir, Inferno, Ulver, Ved Buens Ende, Virus), Kvohst (Code, Hexvessel, Beastmilk/ Grave Pleasures) και Zweizz (Fleurty, Umoral), μεταξύ πολλών άλλων.

Δύο κύριες εποχές θα μπορούσε κανείς να διακρίνει, αυτή των “Kronet Til Konge” και “Monumental Possession” και την δεύτερη των “666 International” και “Supervillain Outcast” με το “Satanic Art” να είναι η γέφυρα μεταξύ των δύο. Η πρώτη παρουσίασε δύο αριστουργήματα για την ιστορία του black metal με τη δεύτερη να χαρτογραφεί νέες περιοχές, να συνενώνει το black metal με τον ηλεκτρονικό και industrial ήχο και πλήρως δικαιωματικά να τους αποδίδει τον τίτλο των αυθεντιών του avant-garde metal. Το δε "A Umbra Omega” ήταν ένας ιστορικός δίσκος, ένα μάγμα όλων όσων οι DHG υπήρξαν μέχρι τώρα και εσχατολογικά ένας μαύρος συμπαντικός ορίζοντας τον οποίον βρεθήκαμε να ατενίζουμε, ενόσο αυτό το αριστούργημα αποκαλυπτόταν μπροστά μας.

Εν όψει της νέας επερχόμενης δισκογραφικής τους κυκλοφορίας, οι DHG βγαίνουν και πάλι στον δρόμο για συναυλίες ανά την Ευρώπη, σε μία συγκυρία που τους φέρνει και στις ελληνικές μουσικές σκηνές, τον Σεπτέμβριο του 2023, για δύο συναυλίες, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα.