Σε ένα σκούρο μπλε δάπεδο, μία γυναίκα και ένας άντρας εκτελούν τις χειρονομίες ενός ζευγαριού. Οι θεατές γύρω τους, ακούν την ανάσα τους να επιταχύνεται, αντιλαμβάνονται ένα ανυπόμονο χέρι, ένα βλέμμα που σβήνει… Υποψιάζεται κανείς ότι οι φρενήρεις αυτές κινήσεις, που μεταμορφώνονται από την εξάντληση και θέτουν σε κίνδυνο το ίδιο το χορευτικό ντουέτο. Σα μια ριπή ανέμου που απομακρύνει μακριά τον παντοδύναμο ρομαντισμό, το έργο Pas de deux της Adomaityte επιχειρεί να απελευθερώσει το ντουέτο από την προγραμματισμένη παραφροσύνη.