Για μία μητέρα και ένα κοριτσάκι που απομένουν μόνες σε ένα άδειο διαμέρισμα στην Τεχεράνη του 1988, οι σειρήνες των βομβαρδισμών είναι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να τις τρομάζει. Και αυτό γιατί μία ιδιαίτερα απόκοσμη οντότητα θέλει να τις παρασύρει στο αρχέγονο σκοτάδι απ' όπου προήλθε. Φανταστείτε τον Ασγκάρ Φαραντί να γυρίζει μια καθαρόαιμη ταινία τρόμου που να λειτουργεί έξοχα και ως πολιτική αλληγορία, και θα καταλάβετε γιατί αυτό το αξιοθαύμαστο ντεμπούτο απογειώνεται από τα στενά όρια του είδους σε υψηλή τέχνη.