Η αφύπνιση και η πολιτική συνειδητοποίηση ενός απολιτίκ ατόμου και η ενεργή συμμετοχή του στο ιστορικό γίγνεσθαι της εποχής. Τον παρακολουθούμε ως μονάδα μέσα στη μάζα να συγχωνεύεται μέσα στο πλήθος που αποτέλεσε τον κύριο επαναστατικό κορμό στην κατάληψη των Χειμερινών Ανακτόρων. Ένα έργο-σταθμός στην ιστορία του βωβού σοβιετικού κινηματογράφου και εξαίρετο δείγμα της Ρωσικής Πρωτοπορίας. Για πρώτη φορά στο σινεμά, το ιστορικό γεγονός αποδίδεται σαν ανάκλαση του ατομικού περιστατικού και το ατομικό περιστατικό σαν αλληγορία του ιστορικού.