Το έργο αποτελεί ένα ταξίδι του βλέμματος στην ταραγμένη Βαλκανική του 20ού αιώνα. Ενός αιώνα που ξεκίνησε με όνειρα για την ιστορική «έφοδο στον ουρανό» και κατέληξε σε ερείπια, στο βίαιο ρήμαγμα ανθρώπινων ζωών, στον θάνατο ενός κόσμου. Ο Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης Α. επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια στην πατρίδα για να παραστεί στην προβολή της τελευταίας του ταινίας που προκάλεσε τη βίαιη αντίδραση φανατικών θρησκευόμενων. Ο πραγματικός όμως λόγος της επιστροφής του είναι η αναζήτηση τριών κουτιών ανεμφάνιστου φιλμ των αδελφών Μανάκι, πιονιέρων του κινηματογράφου στα Βαλκάνια. Η απεγνωσμένη αναζήτηση του πρώτου κινηματογραφικού βλέμματος στα Βαλκάνια εκπληρώνει και την ανάγκη του σκηνοθέτη να βρει έναν καινούριο τρόπο για να ξαναδεί τον κόσμο. Η Οδύσσεια του Α. δεν είναι μια ομηρική Οδύσσεια. Όλα τα ομηρικά αντίστοιχα αποτελούν απλώς σχήματα και οχήματα για να ξεδιπλωθεί με νέους τρόπους «η ανθρώπινη περιπέτεια, η περιπέτεια που ποτέ δεν τελειώνει».