Ρολφ ντε Χέερ, Αυστραλία, 2022, 96'
Με πυξίδα μια μαύρη γυναίκα που δραπετεύει από τον θάνατο και το κελί της στην καρδιά της ερήμου για να κινηθεί προς τη ζωή (ή ό,τι καλό έχει απομείνει από αυτή), ο Ρολφ ντε Χέερ μάς προσκαλεί σε ένα αλληγορικό ταξίδι στο τέλος του κόσμου, φαντασμαγορικό και οπωσδήποτε αλλιώτικο απ’ όποια άλλη εσχατολογική ιστορία έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη. Η ανώνυμη ηρωίδα-σύμβολο θα πορευτεί γεμάτη ενσυναίσθηση για τους αδύναμους και περιφρόνηση για τους ισχυρούς που εξακολουθούν να μοιράζονται τα λάφυρα ενός ρημαγμένου πλανήτη. Όσο για τον μεγαλωμένο στην Αυστραλία βετεράνο σκηνοθέτη, ξεπερνά εαυτόν και την πάγια θεματική του αφετηρία (τον ρατσισμό εναντίον των Αβορίγινων) με ένα φιλμ οικουμενικό, σημειολογικά απέραντο, που αφουγκράζεται το ασύγκριτο μέγεθος της Φύσης μπροστά στον άνθρωπο και τον αυτοκαταστροφικό καιροσκοπισμό του για να καταλήξει σε ένα φινάλε που υπόσχεται να διχάσει το κοινό.
Rolf de Heer, Australia, 2022, 96'
Guided by a black woman, escaping death and her cell, situated at the heart of the desert, choosing to move towards life (or whatever goodness remains of it), Rolf de Heer invites us on an allegorical journey to the end of the world. It’s a phantasmagorical and undeniably unique experience, far removed from any eschatological counterpart we’ve witnessed on the big screen. The anonymous heroine-symbol will move forward with empathy for the vulnerable and contempt for the powerful who continue to share the spoils of a ravaged planet. As for the veteran director hailing from Australia, he surpasses himself and his recurring thematic starting point (racism against Aboriginal people) with a film that is universal, symbolically profound, and keenly attuned to the incomparable grandeur of Nature in the face of humanity's self-destructive shortsightedness. It culminates in a finale that promises to divide the audience.