Τζάνι Αμέλιο, Ιταλία, 2022, 134΄
Κλασική στην φόρμα της, αλλά ανατρεπτική ως το τελευταίο καρέ, η ταινία αφηγείται τη συγκλονιστική αληθινή ιστορία του Ιταλού ποιητή, θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη Άλντο Μπραϊμπάντι, ο οποίος καταδικάστηκε για τη σχέση του με έναν κατά πολύ νεότερό του άντρα στην Ιταλία του ’60. Στον ιταλικό ποινικό κώδικα η ομοφυλοφιλία δεν υπήρξε ποτέ παράνομη, αφού (όπως εξηγεί ένας δημοσιογράφος με καταλυτική παρουσία στην εξέλιξη της πλοκής) η καταδίκη της από την επίσημη εξουσία θα αναγνώριζε την ύπαρξή της· ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε ποτέ την εξουσία να επινοήσει άλλους τρόπους να επιβληθεί και να καταπνίξει τη διαφορετικότητα. Έτσι, το «έγκλημά» του Μπραϊμπάντι ήταν αυτό της «plagia», της πλάγιας επιρροής και παραβίασης της προσωπικότητας ενός άλλου ανθρώπου... Ο βετεράνος μαιτρ Τζάνι Αμέλιο, ο οποίος αποκάλυψε μόλις πριν από μερικά χρόνια ότι είναι γκέι, ξετυλίγει μια ιστορία που τον σημάδεψε βαθιά όταν ήταν νέος, αφού, όπως λέει, τον έκανε να συνειδητοποιήσει πως στη θέση του Μπραϊμπάντι θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ή οποιοσδήποτε άλλος, ένοχος για ένα έγκλημα που δεν έχει καμία υπόσταση. Κινηματογραφημένο με σοβαρότητα και μέτρο, αλλά με το συναίσθημα και την δικαιολογημένη οργή του δημιουργού του να δίνουν τον τόνο, το φιλμ διατυπώνει ένα κατάφορα πολιτικό και συγκινητικό μήνυμα, εν είδει απολογίας για το πλήθος των ανθρώπων που έζησαν τη ζωή τους στη σκιά, κάποιες εποχές που δεν είχαν χώρο για όλους.
Gianni Amelio, Italy, 2022, 134΄
Based on Italy’s late 60s true events, Italian poet, playwright, and director Aldo Braibanti is prosecuted and sentenced to prison for the love he shares with his barely-of-age pupil and friend, Ettore. Amidst a chorus of voices of accusers, supporters, and a largely hypocritical public, a single committed journalist takes on the task of piecing together the truth, between secrecy and desire, facing suspicion and censorship in the process. In the words of the director, this is “[a] film about violence and the obtuseness of prejudice. About love subjected to conformism and hypocrisy. A cross-section of Italian provincial life in the pivotal sixties, when economic wellbeing did not grow at the same pace as awareness about things. As emotional openness. The family is a closed space where intergenerational disagreements remain heated and conflictual... The film aims to instill the courage to rebel.”