Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσι, Γαλλία, 2022, 125΄

Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 στο Παρίσι και ένας θίασος νεαρών ηθοποιών έχει μόλις κερδίσει μια θέση στο Les Amandiers, μια επιφανή θεατρική σχολή όπου βρίσκεται επικεφαλής ο Πατρίς Σερό. Ξεκινούν τη νέα τους ζωή και τα πρώτα βήματα της καριέρας τους. Στην πορεία θα αποκτήσουν γνώσεις, θα αναλάβουν δράση, θα αγαπήσουν, θα νιώσουν φόβο, και θα ζήσουν στα άκρα – μόνο που θα βιώσουν επίσης και την πρώτη τους τραγική εμπειρία. Μια ημι-αυτογραφική αποτίμηση της υποκριτικής τέχνης από τη σκηνοθέτρια, και ταυτόχρονα μια ερωτική επιστολή σε έναν φίλο και συνεργάτη της που δεν βρίσκεται πια εν ζωή, αποφεύγει να σταθεί σε μεγάλα ζητήματα και επιλέγει να εστιάσει στα έντονα ανθρώπινα συναισθήματα· ταυτόχρονα, μεταφράζει την σαρωτική ερμηνευτική της προσέγγιση της και τη δυναμική παρουσία της στη μεγάλη οθόνη σε μια κινηματογραφική γλώσσα που διερωτάται αν η νοσταλγία είναι τελικά το μόνο που απομένει όταν όλα έχουν χαθεί.

Valeria Bruni Tedeschi, France, 2022, 125΄

It’s the end of the 80s in Paris, and a young troupe of comedians has just been admitted to Les Amandiers, the prestigious theater school headed by Patrice Chéreau. They set out in life and in their early career. Along the way, they will learn, act, love, fear, live to the fullest, and also experience their first tragedy. The filmmaker and actress's semi-autobiographical look to acting and her love letter to a friend and colleague long gone, eschews bigger questions for more pressing emotions, channeling her mercurial performance style and feisty screen presence through a screen language that asks if nostalgia is really all that it's supposed to be.