Λίντια Ντούντα, Πολωνία, Τσεχία, 2024, 84'

Νέοι, γεμάτοι ελπίδες και με φιλοδοξίες να χτίσουν μια καλύτερη ζωή για εκείνους και τα παιδιά τους, η Άσα και ο Μάρεκ έχουν μετακομίσει στις παρυφές ενός από τα αρχαιότερα δάση της Ευρώπης, στα ανατολικά σύνορα της Πολωνίας. Για τα τρία παιδιά τους, το δάσος είναι όχι απλά ένας απέραντος παιχνιδότοπος, αλλά κάτι σαν το δεύτερο σπίτι τους. Όμως καθώς το προσφυγικό ρίχνει τη βαριά σκιά του σε όλη την ευρώπη και τα σύνορα της Πολωνίας γίνονται μια από τις κεντρικές σκηνές αυτού του δράματος, με πρόσφυγες παγιδευμένους ανάμεσα σε δύο χώρες που τους θεωρεί ανεπιθύμητους, οι ήσυχες μέρες της οικογένειας δείχνουν μετρημένες. Οι νόμοι της χώρας απαγορεύουν να βοηθάς τους «παράνομους μετανάστες», αλλά πώς μπορείς να αρνηθείς βοήθεια σε κάποιον που την χρειάζεται;  Βρίσκοντας μια υπέροχη, ποιητική ισορροπία ανάμεσα στο βαθιά προσωπικό και το ουσιαστικά πολιτικό, το Δάσος δίνει τον πρώτο λόγο στο φυσικό τοπίο και στο συναισθηματικό περιβάλλον των χαρακτήρων, ώσπου χτίζει, πέρα από βαρύγδουπες δηλώσεις, ενα φιλμ που ακούγεται δυνατά. Μια ταινία γεμάτη ένταση, αλλά και τρυφερότητα, ένα σκοτεινό παραμύθι για τους δύσκολους καιρούς μας, το οποίο συγκινεί και υπενθυμίζει τη σημασία της αλληλεγγύης και της προσωπικής ευθύνης.

Lidia Duda, Poland, Czech Republic, 2024, 84'

Young, brimming with hope and striving to build a better life for their children and themselves, Asia and Marek, have relocated to the edge of one of Europe's oldest forests, along Poland's eastern border. For their three children, the forest is not only a vast playground but also something akin to a second home. However, as the refugee crisis casts its long shadow on the whole of Europe and Poland’s borders turn into one of the central scenes of this drama, with unwelcome refugees trapped between two countries, the family’s quiet days seem numbered. Aiding "illegal immigrants" is prohibited by their country’s laws, but how does one refuse to help someone in need? Discovering a captivating, poetic equilibrium between the deeply personal and the essentially political, the Forest brings to the forefront the natural landscape, as well as the characters’ emotional environment, crafting a film that resonates loudly and goes beyond pompous statements. It is a film fraught with tension and yet affectionate, a dark touching tale for when you fall upon hard times that serves as a reminder of the importance of solidarity and personal responsibility.