Μίλα Τεσάιεβα, Μάρκους Λεντς, Γερμανία, Ουκρανία, 2022, 66'

Οι μικρές ουκρανικές πόλεις της Μποροντιάνκα, της Μπούτσα και του Ίρπιν στα πέριξ της πρωτεύουσας του Κιέβου κατελήφθησαν από τις ρωσικές δυνάμεις για αρκετές εβδομάδες. Οι κήποι ανάμεσα στα σπίτια αποτέλεσαν στόχο των αρμάτων μάχης και των ελεύθερων σκοπευτών. Μετά από έναν μήνα έντονων μαχών, ο ρωσικός στρατός αποσύρθηκε. Στην ολοσχερώς κατεστραμμένη πόλη της Μπούχα, οι δρόμοι ήταν διάσπαρτοι από πτώματα δεκάδων σκοτωμένων αμάχων πολιτών. Πως ζούνε οι άνθρωποι τώρα εκεί στον απόηχο αυτών των ωμοτήτων; Πως το αντιμετωπίζουν οι επιζώντες; Στο διάστημα αρκετών εβδομάδων, οι κινηματογραφιστές ακολουθούν διάφορους επιζώντες, καθώς ανασύρουν τα κομμάτια της ζωής τους από τα ερείπια που ακόμα αχνίζουν. Οι νεκροί αναγνωρίζονται, τα συντρίμμια απομακρύνονται και οι εισαγγελικές αρχές ξεκινούν μια συζήτηση για τη σύγκληση ενός δικαστηρίου εγκλημάτων πολέμου. Στην αρχή, υπάρχει μόνο πανικός, απόγνωση και θλίψη, συνοδευόμενα από ένα πρωτοφανές σάστισμα μπροστά σε αυτήν την επίθεση από μια χώρα με την οποία διατηρούν πολλούς οικογενειακούς και φιλικούς δεσμούς. Καθώς όμως κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα άνθη της άνοιξης, αυτοί οι Ουκρανοί αποκαλύπτουν και την ανθεκτικότητά τους. Το φιλμ, ως χειρονομία αλληλεγγύης, τους δίνει την ευκαιρία να πουν την ιστορία τους για τη ζωή τους, όπως εκτυλίχθηκε μετά τις καταγγελίες για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου στη Μπούχα και τις γύρω περιοχές. Ιστορίες για αποσαθρωμένες ζωές –για ωμότητες και αβύσσους, αλλά και για την ανθρωπότητα και την ελπίδα–, καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία εξακολουθεί να μαίνεται.

Mila Teshaieva, Marcus Lenz, Germany, Ukraine, 2022, 66'

The small Ukrainian towns of Borodianka, Bucha, and Irpin near the capital of Kyiv were occupied by the Russian army for several weeks. Tanks and snipers targeted gardens between houses. After a month of intense fighting, the Russian army withdrew. In the completely destroyed town of Bucha, the streets were strewn with the corpses of dozens of killed civilians. How do people live there now, in the wake of such atrocities? How are the survivors coping? Over the course of several weeks, the filmmakers follow various residents as they pick themselves up from the smoldering ruins. The dead are identified, debris is cleared, and prosecutors start talking about a war tribunal. At first, all is panic, despair, and sadness – accompanied by sheer bafflement that they have been attacked by a country with so many ties to families and friends. But as the first blossoms of spring start appearing, these Ukrainians also reveal their resilience. A film as a gesture of solidarity gives them the opportunity to tell their stories: stories about life after the suspected war crimes were committed in Bucha and the surrounding area. Stories about destroyed lives – about atrocities and abysses, but also stories about humanity and hope – as the war in Ukraine continues to rage.