Ντέιβιντ ΜακΝτούγκαλ, ΗΠΑ, 1972, 66'

Αθόρυβα και ήσυχα, τοποθετημένη μεταξύ των μελών της φυλής των Jie στην Ουγκάντα, η κάμερα του ντοκιμαντέρ To Live with Herds γίνεται αναπόσπαστο μέρος του συγκεκριμένου περιβάλλοντος. Είναι εκεί με τον πλέον διακριτικό τρόπο, χωρίς να επηρεάζει τη ροή της πραγματικότητας που επισυμβαίνει μπροστά της, επιτρέποντας σ’ ένα συλλογικό υποκείμενο να εμφανιστεί και να αρθρώσει ελεύθερα τον δικό του λόγο, να σκιαγραφήσει το ίδιο το πορτρέτο του όπως σχηματίζεται στη διάρκεια μιας σημαντικής πολιτικής αλλαγής. Αστείο αλλά και συγκινητικό μ’ έναν πολύ λεπτό τρόπο, τεχνικά αξιοθαύμαστο και συναρπαστικό στην αφηγηματική του πλέξη, το To Live With Herds είναι μια απ’ τις πιο σημαντικές στιγμές του κινηματογράφου παρατήρησης και του εθνογραφικού ντοκιμαντέρ γενικότερα∙ ένα κλασικό πλέον φιλμ που λειτουργεί ως διαχρονική υπενθύμιση της δύναμης του κινηματογράφου να συλλαμβάνει την –ιστορική, πολιτική, κοινωνική– αλήθεια στην πιο ανεπεξέργαστη και πρωτογενή μορφή της.

David MacDougall, USA, 1972, 66'

Set silently and gently among the members of the Jie people in Uganda, the camera of the documentary To Live with Herds becomes an inseparable part of this specific environment. It is present in the most inconspicuous of ways, without ever affecting the flow of reality that supervenes before it, allowing a collective subject to appear and freely articulate its own discourse – to sketch out a portrait of its own self in the midst of major political change. Funny but also moving in a most understated way, and technically remarkable, the weave of its narrative thrilling, To Live With Herds stands out as one of the most important moments both of observational cinema and of the ethnographic documentary genre more generally – a now classic film that functions as a timeless reminder of the power that cinema has to apprehend truth (be it historical, political, or social) in its rawest, most primal form.