Ντένις Γκέερμπραντ, Λίνα Τσριμόβα, Γαλλία, Βέλγιο, 2022, 78'

Ένας λόφος στο Κιργιστάν που κατοικείται από άντρες, γυναίκες και παιδιά. Καπνός, πουλιά, μια χωματερή που μοιάζει μ’ έναν σύγχρονο Λεβιάθαν. Ανάμεσά τους, ένας τραυματισμένος πρώην στρατιώτης, μια μητέρα που θρηνεί, νέοι άνθρωποι που ζουν και αντιμετωπίζουν το πεπρωμένο τους, στερημένοι από κάθε μέλλον. Η βίαιη κληρονομιά της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης ανατέμνεται σ’ ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ, εξ ολοκλήρου γυρισμένο σε έναν χώρο που αποτελεί το υπέρτατο σύμβολο της παγκοσμιοποιημένης κατανάλωσης – στο απώτατο άκρο της αξιακής αλυσίδας του καπιταλισμού, σε μια χώρα στις παρυφές της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Σαν ένα απόσπασμα από την Κόλαση του Δάντη, το ντοκιμαντέρ αυτό αποδεικνύει πως ο κινηματογράφος μπορεί να αποτελέσει μια γενναιόδωρη πράξη μοιράσματος, έναν κινηματογράφο του σεβασμού, βασισμένο στις πλαστικές του ιδιότητες, τη νηφάλια δύναμη των πλάνων του και τον γλαφυρό του ρυθμό. Ένας κινηματογράφος πολιτικός, ο οποίος, χωρίς να καταφεύγει σε ρητορείες ή κάποιο κυρίαρχο αφήγημα, μας φέρνει σε επαφή με ό,τι δεν γίνεται αποδεκτό, καταδεικνύοντας ταυτόχρονα ότι η ύψιστη αξία ανάμεσα σε όλες είναι η ανθρώπινη ζωή.

Denis Gheerbrant, Lina Tsrimova, France, Belgium, 2022, 78'

A hill in Kyrgyzstan inhabited by men, women, some children. Smoke, birds, a waste dump like a Leviathan. Among them, are a traumatized former soldier, a grieving mother, and young people deprived of a future, living and facing their destiny. The violent legacy of the break-up of the Soviet Union is dissected in an astonishing documentary shot entirely on the absolute symbol of globalized consumption, at the very end of the value chain of capitalism, in a country at the periphery of a globalized economy. Like a spin-off of Dante’s Inferno, this documentary proves how cinema can be generous as an act of sharing, a cinema of respect, with its plastic force, the sober power of its shots, and its sleek rhythm. A political cinema that, without using any rhetorical or dominating discourse, shows us the unacceptable while asserting that human life is the most important value of all.