Ρόμπερτ Φλάερτι, ΗΠΑ, Γαλλία, 1922, 78'

Για ταινίες που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στον κινηματογράφο, όπως αναμφίβολα είναι ο Νανούκ του Βορρά, οι λέξεις μοιάζουν –και πιθανότατα είναι– ανεπαρκείς∙ συμβαίνουν τόσο πολλά σ’ αυτό το εμβληματικό ντοκιμαντέρ, και είναι όλα τους τόσο σημαντικά, ώστε δεν ξέρεις για τι απ’ όλα να πρωτομιλήσεις. Ωστόσο, πέρα απ’ τις ακαδημαϊκές/θεωρητικές προσεγγίσεις που εστιάζουν στην ιστορική σημασία του, την τεράστια επιρροή που άσκησε στο είδος του ντοκιμαντέρ γενικά (στο εθνογραφικό ντοκιμαντέρ και στο ντοκιμαντέρ της παρατήρησης ειδικότερα), δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Νανούκ του Βορρά πρωτίστως ορίζει αυτό που ονομάζουμε φιλμική εμπειρία. Ταξιδεύοντάς μας σε εσχατιές του κόσμου όπου ο άνθρωπος της πόλης δεν θα μπορούσε εύκολα και χωρίς κίνδυνο να βρεθεί, παραδίδοντας μια –ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα– συγκλονιστική στη γλαφυρότητά της εικόνα της ζωής των Ινουίτ (μιας φυλής ιθαγενών στον Αρκτικό Κύκλο), το άφθαρτο αυτό διαμάντι του Ρόμπερτ Φλάερτι λειτουργεί ως πολύτιμο τεκμήριο της δύναμης του σινεμά να διευρύνει τους γνωστικούς ορίζοντες των θεατών, ενώ παράλληλα τους προσφέρει απλόχερα μαγεία και ατόφια ομορφιά.

Robert J. Flaherty, USA, France, 1922, 78'

When it comes to films that have left their mark on the history of cinema, and Nanook of the North is, without doubt, such a film, words can seem – and perhaps indeed are – inadequate; so very many things happen in this landmark documentary, and all of such significance, that it is hard to know what to speak of first. Nevertheless, beyond the academic and theoretical approaches to the film that focus on its historical significance given the huge influence it has exerted on the documentary form more generally (and on the ethnographic documentary and observational cinema specifically), we must not forget that, first and foremost, Nanook of the North delineates that which we call the filmic experience. By transporting us to the ends of the earth, to a place that people living in cities could not easily reach or safely find themselves, and by offering up what is – even by today’s standards – a thrillingly evocative snapshot of the lives of the Inuit (an indigenous people inhabiting the Arctic Circle), this enduring gem cut by Robert Flaherty functions as a precious testament to the power of cinema, one that expands the knowledge and horizons of its audience while also unsparingly presenting them with a magic and beauty that is pristine.