Χαμηλών τόνων αλλά συνταρακτική, το φιλμ του Pablo Larraín εντυπωσίασε στο φεστιβάλ της Βενετίας το 2010 με την σκοτεινή του ατμόσφαιρα, τη δραματική ένταση και την εξαιρετική ερμηνεία του Αλφρέντο Κάστρο στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Χιλή, κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος του 1973 που ανέτρεψε τον πρόεδρο Σαλβαντόρ Αλιέντε. Ο Μάριο δουλεύει σαν γραμματέας σε ένα νεκροτομείο, και είναι ερωτευμένος με την γειτόνισσά του Νάνσι, μια χορεύτρια του Καμπαρέ, που δεν του δίνει ιδιαίτερη σημασία. Όταν όμως το σπίτι της θα γίνει στόχος μιας βίαιης επίθεσης από τις δυνάμεις του στρατού, η Νάνσι θα εξαφανιστεί κι εκείνος θα αρχίσει να την αναζητά.

Καθώς οι στρατιώτες καταλαμβάνουν το νεκροτομείο και τα πτώματα αυξάνονται, ο Μάριο φοβάται ότι σύντομα θα την ανακαλύψει ανάμεσα στους νεκρούς. Λίγες μέρες αργότερα κι ενώ η τύχη της Νάνσι ακόμη αγνοείται, ο διοικητής του νεκροτομείου θα τον διατάξει να πάει στο στρατιωτικό νοσοκομείο της πόλης για να καταγράψει μια ξεχωριστή νεκροτομή…

Ο σκηνοθέτης Pablo Larraín σημειώνει για την ταινία: «κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο σκοτεινές και πιο αιματηρές περιόδους της Χιλής, διαγράφονται παράλληλα τρεις κινηματογραφικοί, αισθητικοί και ηθικοί άξονες – της μαρτυρίας, της ιστορίας και του φανταστικού – που αναζητούν έναν ποιητικό ρυθμό, μέσα στη σύγχυση, τον παραλογισμό και τα επακόλουθά ενός ταξιδιού χωρίς συγκεκριμένο σκοπό». Το περιοδικό Variety έγραψε για την ταινία: «Η οπτική κυριαρχία του Πάμπλο Λαρέν κόβει την ανάσα και καθιστά το “Post Mortem” μια συναρπαστική εμπειρία».