Μία από τις καλύτερες  κωμωδίες του γαλλικού σινεμά από τη δεκαετία του ’70, με το απολαυστικό πρωταγωνιστικό δίδυμο Λίνο Βεντούρα/ Ζακ Μπρελ στους ρόλους ενός πληρωμένου δολοφόνου και ενός απελπισμένου συζύγου αντίστοιχα, φέρνει από τις  18 Αυγούστου η Weirdwave  στις οθόνες των θερινών.

Την ταινία υπογράφει ο Εντουάρ Μολιναρό, σκηνοθέτης της μεγάλης επιτυχίας Το κλουβί με τις τρελές, που έφτασε μέχρι τα όσκαρ (υποψηφιότητα για όσκαρ σκηνοθεσίας). Mια σπάνια επανέκδοση, ελάχιστα παιγμένη στην Ελλάδα, που δεν πρέπει να χάσετε!

Υπόθεση

Οι Αμερικανοί έχουν μια παραστατική έκφραση για εκείνο τον ενοχλητικό τύπο, που φορτώνεται στους άλλους: «pain in the ass »… Τέτοιος ακριβώς είναι ο Ζακ Μπρελ για το Λίνο Βεντούρα. Ο πρώτος, ένας αδέξιος, μελαγχολικός  τύπος, έχει πιάσει ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο του Μονπελιέ για να συναντήσει την εν διαστάσει γυναίκα του. Από καθαρή τύχη (ή ατυχία…) ο Βεντούρα, που υποδύεται ένα ψυχρό, μεθοδικό και επαγγελματία δολοφόνο με συμβόλαιο να σκοτώσει έναν πληροφοριοδότη που θα εμφανιστεί στο Δικαστήριο ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο, πιάνει το διπλανό δωμάτιο.

Όταν η συνάντηση με τη γυναίκα του ματαιώνεται, ο Μπρελ είναι τόσο θλιμμένος ώστε κάνει απόπειρα αυτοκτονίας.  Όμως ο σωλήνας του νερού από τον οποίο επιχειρεί να κρεμαστεί στο μπάνιο του δωματίου του σπάει, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσει όχι μόνο το δωμάτιό του, αλλά κι εκείνο του εκτελεστή γείτονά του, ο οποίος εκείνη τη στιγμή συναρμολογεί το ειδικό τυφέκι για να καθαρίσει τον τύπο απέναντι στο δικαστήριο… Από εκείνη τη στιγμή και μετά, οι τύχες των δύο αντρών ενώνονται, προς μεγάλη απέλπισα του δολοφόνου. Ο Μπρελ όχι μόνο του χαλάει τη δουλειά, αλλά του γίνεται φόρτωμα – είναι πράγματι ένας κακός μπελάς γι’ αυτόν, είναι pain in the ass…

Η ταινία ξεχωρίζει για τα δύο ανυπέρβλητα δίδυμά της, που την καθιστούν διαχρονική και άφθαρτη: εκείνο του σκηνοθέτη με το σεναριογράφο, του Μολιναρό με τον Βεμπέρ, που μαζί έχουν δημιουργήσει μια κωμωδία καταστάσεων σφιχτή, απρόβλεπτη και ευφάνταστη, και των δύο πρωταγωνιστών. Ούτε ο Μπρελ, ο δημοφιλής βέλγος τραγουδιστής και τραγουδοποιός, ούτε ο Βεντούρα (που ήταν στενοί φίλοι στην πραγματική τους ζωή) είναι αστείοι από μόνοι τους, το αντίθετο. Όταν όμως είναι και οι δυο μαζί, λειτουργούν κάπως σαν τα δύο αδρανή συστατικά, που όταν ενώνονται, εκρήγνυνται!

Αξίζει να αναφέρουμε πως η ταινία ξαναγυρίστηκε στην Αμερική το 1981 με τον τίτλο  Buddy Buddy (Τα φιλαράκια)  από τον Μπίλι Γουάιλντερ με τους υπέροχους Λέμον και Ματάου στους πρώτους ρόλους, αλλά, κατά κοινή ομολογία εκείνο το ριμέικ δεν είναι τόσο διασκεδαστικό και τόσο καλαίσθητο όσο η αυθεντική, ανυπέρβλητη ταινία του Μολιναρό (ο οποίος, εκτός από το Κλουβί με τις τρελές έχει σκηνοθετήσει, μεταξύ άλλων και Λουί ντε Φινές). Ενός σκηνοθέτη που γνωρίζει πολύ καλά το είδος της κωμωδίας, και μεταχειρίζεται με λεπτότητα  σκηνές, που στα χέρια κάποιου άλλου θα έμοιαζαν χοντροκομμένες, αξιοποιώντας δημιουργικά την παράδοση των Γάλλων στο είδος της φάρσας.