Baby Come Home
Foundland Collective (Λόρεν Αλεξάντερ, Γκάλια Ελσρακμπί), Αίγυπτος, Ολλανδία, 2016, 9΄
Με τα λόγια των δημιουργών: «Η Foundland Collective προσκλήθηκε να δημιουργήσει μια ερμηνεία του Ο φίλος μου επέστρεψε από τον πόλεμο (1996), το εμβληματικό έργο τέχνης διαδικτύου της Ρωσίδας καλλιτέχνιδος Όλιας Λιαλίνα. Η Foundland, με αφετηρία το αφηγηματικό περιεχόμενο του πρωτότυπου έργου της Λιαλίνα, προεκτείνει την ιδέα μιας αποξενωμένης συνομιλίας που προκαλείται από την πολυπλοκότητα της σύγκρουσης. Δημιουργήσαμε ένα έργο βίντεο αποτελούμενο από μια σειρά από διαδικτυακές συνομιλίες μιας μητέρας με τον ριζοσπαστικοποιημένο γιο της, ο οποίος έχει αφήσει τον κόσμο της Δύσης για να ενταχθεί σε μια ομάδα μάχης τζιχαντιστών. Η τεταμένη και αδέξια συζήτησή τους καταγράφεται σε πολλές πλατφόρμες μέσων σε διάστημα αρκετών μηνών. Κανείς από τους δύο δεν ξέρει ποιος ακούει ή ποιος απαντά. Εκείνος παρασέρνεται στη σύγκρουση πιθανότατα μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά, από ειρωνεία της τύχης, η μητέρα του δεν έχει άλλη επιλογή από το να ψάχνει απεγνωσμένα σε βίντεο στο YouTube μήπως δει τον γιο της στο βάθος».
Foundland Collective (Lauren Alexander, Ghalia Elsrakbi), Egypt, The Netherlands, 2016, 9΄
In the filmmakers’ words: “Foundland Collective was invited to create an interpretation of My Boyfriend Came Back from the War (1996), the iconic internet artwork by Russian artist Olia Lialina. Foundland takes the narrative content of Lialina’s original work as a starting point and extends the idea of an estranged conversation caused by the complexity of conflict. We created a video work comprised of a series of online chats between a mother and her radicalized son, who has left the Western world to join a Jihadi fighting force. Their strained and clumsy conversation is captured across many media platforms over several months. Neither is sure who is listening or who is answering. His seduction into conflict is likely born out of social media and then ironically his mother has no choice but to desperately search YouTube videos to spot her son in the background.”
Portraits of the Future
Βίρνα Μολίνα, Αργεντινή, 2021, 89΄
Πριν από την πανδημία, η σκηνοθέτρια γύριζε μια ταινία με θέμα την αντίσταση των εκπροσώπων του μετρό στο Μπουένος Άιρες, η οποία διακόπηκε ενώ πολλοί από τους πρωταγωνιστές της έχασαν τη ζωή τους από τον COVID-19. Το δυστοπικό μέλλον στο οποίο αναφερόταν η ταινία μετατράπηκε σε ένα παρόν που κανείς δεν είχε φανταστεί. Το πρότζεκτ που έμεινε στη μέση είναι πλέον ένα υπαρξιακό, φιλοσοφικό και ανθρωπιστικό δοκίμιο για τη νέα «κανονικότητα» που μας επηρεάζει. Η ταινία γυρίστηκε σαν ένα πείραμα, με όποια μέσα μπόρεσαν να επιστρατεύσουν οι συντελεστές σε μια περίοδο απομόνωσης. Η γλώσσα των δικτύων και της οθόνης αλλάζει το μέγεθος της καθημερινότητας, ενώ η αγάπη γίνεται πηγή αντίστασης, ριζωμένη στα πιο προσωπικά μας αρχεία.
Virna Molina, Argentina, 2021, 89΄
Before the pandemic, the director was making a film about the resistance of the subway delegates in Buenos Aires, but the pandemic interrupted it and several protagonists of the film died from COVID-19. The dystopian future of which the film spoke was transformed into a present never imagined. The stopped project is now an existential, philosophical, and human essay on the new “normality” that affects us. The film is built as an experiment with the cinematographic resources that isolation allowed. The language of networks and screens resizes everyday reality, while love is a source of resistance that inhabits the most personal archives.