Μία ξεκαρδιστική σάτιρα του Barry Keefe
Από τη μια, η οικογένεια Σπράϊτλυ, τα … βρωμερά «σκουπίδια» της κοινωνίας,
περιθωριακοί φτωχοδιάβολοι, με στόχο την … καθημερινή κομπίνα.
Από την άλλη, ο Οράτιος Κλώτον, ένα απ’ τα …λαμπερά «στολίδια» της.
Μεγαλοαστός σεξομανής, με στόχο το … υπουργείο Παιδείας.
Και ανάμεσά τους (εφιαλτικοί κλόουν) ο σκανδαλοθήρας δημοσιογράφος, ο πληρωμένος μπάτσος, ο διεφθαρμένος εργατοπατέρας, ο ξεπεσμένος γιατρός,
η φιλάνθρωπη ψυχολόγος, ο loser καλλιτέχνης …
Ένα στημένο ατύχημα ενώνει τους δρόμους τους.
Και κάπου εκεί, αρχίζουν οι … βρώμικες ιστορίες.
(που προφανώς, δεν συστήνονται για μικρά παιδιά και μεγάλες θεούσες).
Επιθετικός και ακραία βωμολόχος ο Keeffe, βγάζει τη γλώσσα στη μεγαλοαστική τάξη (χωρίς όμως να χαρίζεται στο «προλεταριάτο») και σαρώνει κάθε σύστημα «εξουσίας» και «ηθικής», που απαξιώνει την εξουσία και ξεφτιλίζει την ηθική.
Με δυο λόγια: Αναφέρεται σ’ αυτά που … μας θυμώνουν πολύ.